Narty skiturowe to doskonała alternatywa dla osób znudzonych nartami zjazdowymi. Więcej wysiłku, adrenaliny i obcowania z naturą. Dużo niższe koszty wyjazdów dzięki braku opłat za wyciągi oraz dużo większa satysfakcja ze szczytu zdobytego siłą własnych mięśni. Do tego żadnego stania w kolejkach. Tylko my i góry. Czasami, tak jak w tym przypadku, zdziwione reakcje narciarzy zjazdowych, którzy nie rozumieją po co się męczyć zamiast wjechać wyciągiem. Lub wyprzedzający nas narciarze w średnim wieku, którym kondycji możemy tylko pozazdrościć.
Skitury to narty przystosowane zarówno do podchodzenia jak i zjazdów. Ich deski są przede wszystkim dużo lżejsze niż typowe narty zjazdowe co, wraz z fokami, umożliwia podchodzenie. Foki to długie pasy specjalnego materiału, które naklejamy na ślizgi nart. To one hamują narty przed zjeżdżaniem w dół w czasie podchodzenia. Do zjazdów foki odklejamy i chowamy do plecaka. Ponadto wiązania nart skiturowych mają dwa tryby: podchodzeniowy i zjazdowy. Te wszystkie różnice sprzętowe mają nas przygotować do poruszania się po terenach niedostępnych dla narciarzy zjazdowych – poza przygotowanymi stokami. Co za tym idzie jest to sport dość ryzykowny. Zalecamy stawianie pierwszych kroków z osobami doświadczonymi lub instruktorami oraz przejście podstawowego przeszkolenia na temat zagrożeń lawinowych i nabycia umiejętności używania lawinowego ABC.
Dzień 1: Południowy Groń (Poludňový grúň) 1460m npm
Dojazd z Krakowa w sobotni poranek do miejscowości startowej (Starý dvor) zajmuje nieco ponad 3h. Typowe turystyczne miasteczko z kilkoma hotelami i restauracjami zimą zamienia się w jeden z największych ośrodków sportów zimowych na Słowacji – Vrátna. Celem jest zdobycie Południowego Gronia. Większość trasy wiedzie przygotowanym stokiem narciarskim. Jest to świetne rozwiązanie zwłaszcza pod koniec sezonu, kiedy w niższych partiach gór nie ma już śniegu.
Samochód zostawiamy na parkingu pod wyciągiem krzesełkowym, przygotowujemy sprzęt i rozpoczynamy podejście. Pierwszy odcinek to około 1,5km pod górę z różnicą wysokości wynoszącą około 400m. Kończy się on obok górnej stacji kolejki krzesełkowej. To dobre miejsce na chwilę przerwy, kilka łyków herbaty z termosu i zdjęcie fok. Czeka nas bowiem ładny zjazd do przełączki. Warto mocno się rozpędzić, żeby zjechać jak najdalej w miejscu gdzie teren się wypłaszcza. Opcjonalnie możemy zatrzymać się przy schronisku Chata na Grúni (970 m), w której znajduje się niewielka restauracja. Następnie ponownie zakładamy foki i znów wzdłuż stoku narciarskiego powoli pniemy się w górę. Mamy do pokonania około 250 m przewyższenia przy długości około 900m. Po tym podejściu jesteśmy na wysokości górnej stacji wyciągu orczykowego.
Tutaj zaczyna się zabawa, wchodzimy na żółty szlak, który jest dużo bardziej stromy i musimy podchodzić zakosami. Odcinek na początku wiedzie wąskim przesmykiem przez las, a następnie zboczem, z którego możemy podziwiać widoki na szczyty Małej Fatry. Podejście nie jest długie, ale dla początkujących członków wyjazdu przysparza sporych trudności. Kije się składają, a foki ślizgają. Męczarnia trwa dłuższą chwilę, ale pomoc doświadczonych kolegów jest nieoceniona i w końcu wszyscy stajemy na szczycie Południowego Gronia.
Stąd możemy kontynuować wycieczkę w stronę szczytu Hromové, Chleba, aż po Wielki Krywań i zjechać na dół do schroniska Chata Vratna. Jeśli jednak już w tym miejscu jesteście zmęczeni, możecie zjechać na sam dół tą samą trasą, którą podeszliście, tak jak zrobiliśmy to my. Zjazd jest bardzo długi i ładny. Jeśli nie chcecie zakładać fok do podejścia z Chaty na Grúni do górnej stacji kolejki krzesełkowej, polecamy rozpędzić się na pierwszym zjeździe po przygotowanym stoku i pojechać w lewo do bocznego orczyku. Nie ma przy nim bramek na karnety i na ten niewielki podjazd możemy użyć go za darmo. Zaoszczędzi nam to trochę czasu, które zajęłoby zakładanie fok i podchodzenie. Wycieczkę kończymy na parkingu, gdzie zostawiliśmy samochód i udajemy się na nocleg do oddalonej o 30km Žiliny. Kieruje nami przede wszystkim niska cena noclegu (€9), ale w okolicy, po sezonie można znaleźć noclegi dużo bliżej szlaków.
Dzień 2: Wielki Krywań (Veľký Kriváň) 1709 m npm
Celem drugiego dnia wyjazdu dla początkujących lub tych bez kondycji jest zdobycie Wielkiego Krywania. Całe podejście na sam szczyt nie powinno zająć nam dłużej niż 3h. Rozpoczynamy przy dolnej stacji kolejki gondolowej w dolinie Vrátnej, gdzie zostawiamy samochód na darmowym parkingu. Nasza trasa początkowo biegnie zielonym szlakiem, który wiedzie na Snilovské sedlo a następnie do schroniska Chata pod Chlebom. Ponieważ sezon już się kończy, na tej wysokości nie ma śniegu i początek pokonujemy na nogach z nartami przytroczonymi do plecaków.
Po około 40 minutach marszu zimowy wariant drogi zostawia zielony szlak i biegnie na wschód i dociera do dolnej stacji wyciągu orczykowego. Następnie trasa wiedzie północnym zboczem Chleba, wzdłuż wyciągu, a górna stacja jest położona prawie na przełęczy Snilovské sedlo. Po kolejnych 30 minutach podchodzenia zboczem po lewej stronie trasy docieramy do górnej stacji kolejki gondolowej. Tutaj możemy zrobić postój w restauracji bądź skorzystać z toalety.
Na sam szczyt biegnie czerwony szlak – początkowo grzbietem by później skręcić na lewo. Całe podejście od górnej stacji kolejki to około 30 minut. Szlak jest dobrze oznakowany przy pomocy tyczek. Jednakże przy gorszej pogodzie i mgle, zjeżdżając łatwo przegapić skręt i zjechać zbyt nisko. Ze szczytu przy dobrej pogodzie możemy podziwiać jeszcze szersze panoramy niż z Południowego Gronia.
Droga powrotna do górnej stacji kolejki gondolowej to około 10 minutowy zjazd. Tutaj możemy gondolką zjechać na dół. Na obecną chwilę zjazd jest bezpłatny. Oczywiście możemy też kontynuować zjazd na nartach do parkingu, co powinno zająć około 1h.
Proponowane trasy to tylko sugestie odwzorowujące naszą wycieczkę z początku marca 2017. Możecie je modyfikować w zależności od czasu i umiejętności jakimi dysponujecie.
Jeśli nie macie własnego sprzętu możecie go wypożyczyć na miejscu. Tutaj znajdziecie cennik: http://raw-vratna.sk/en/nase-sluzby/pozicovna/ Wypożyczalnie znajdują się też zazwyczaj w większych miastach Polski ale wypożyczenie na miejscu będzie naszym zdaniem najbardziej optymalne.
